In het kleine stadje Lahad Datu word ik hartelijk ontvangen door Isabello, de Operations Director. ‘Call me Seb’ en ik zie een brede glimlach maar ook een peilende blik. ‘Hoe gaat deze Nederlandse dame het een jaar lang volhouden in de jungle?’ Even later word ik onderworpen aan een kritisch vraaggesprek. Ik geloof dat ik de test heb doorstaan, want Ramli komt me halen om me naar de lodge te brengen. Een rit van ruim 2,5 uur door de jungle en met gratis massage door alle hobbels en bobbels in de weg.
De eerste tijd maak ik kennis met mijn collega’s, heb ik diverse gesprekken over hoe het reilt en zeilt in en om de lodge (gelukkig spreken veel van hen redelijk tot goed Engels) en geniet ik ook ontzettend van de natuur. Wat een geweldige omgeving en wat een voorrecht om hier te mogen wonen en werken voor een jaar. Zo kijk ik in de eerste week uit het raam van mijn kantoortje en zie gewoon een orang-oetang in de boom hangen! Ik kan het bijna niet geloven en haast me naar buiten met mijn camera. Het resultaat zie je hieronder.
Hoe milieuvervuilend bepaalde activiteiten of producten zijn, is vaak niet bekend bij mijn collega’s. Klimaatverandering, uitputting van natuurlijke hulpbronnen, erosie, etc. zijn begrippen die bij de meesten van ons in Nederland wel bekend zijn, maar in Borneo kijken ze me met een vragende blik aan. De eerste stap is dan ook om ze hier bewust van te maken. Maar hoe doe je dat?
Ik probeer ze te laten zien wat de gevolgen zijn en dan het liefst zo dicht mogelijk bij ‘huis’. Merken ze de laatste jaren ook dat de regenbuien steeds heftiger zijn en hierdoor o.a. regelmatig bruggen instorten? Dat er minder vis in de rivier en zee zit? Dat we vaker ziek zijn? Bijvoorbeeld als we weer eens in de enorme rook zitten wanneer - met name in het Indonesische deel van Borneo - bos massaal wordt afgebrand voor bouwland. Van dit laatste ben ik zelf ook erg geschrokken. Je hoort er natuurlijk wel over op tv, maar als je dit daadwerkelijk ziet en ervaart is het toch een heel ander verhaal. Ik heb weken met hoofdpijn rondgelopen!
Volgende week vindt u hier het laatste deel van Ellens reisverslag. Deel één gemist? Lees 'm hier alsnog!