Nieuwe fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden

Ja, de voorwaarden gelden inderdaad voor seizoenarbeiders en gastarbeiders. Zie hieronder de definitie van ‘arbeiders’ uit FSC-STD-40-004, die alle tewerkgestelde personen omvat:

Arbeiders: Alle tewerkgestelde personen, hieronder vallen ook overheidspersoneel en ‘zelfstandigen’. Dit zijn onder meer deeltijdwerknemers en seizoenarbeiders van alle rangen en categorieën, hieronder vallen ook handarbeiders, administratiepersoneel, toezichthouders, leidinggevenden, werknemers op contractbasis, zelfstandige aannemers en onderaannemers (Bron: ILO-Conventie 155 inzake beroepsveiligheid en gezondheid, 1981).
 

Ja, de voorwaarden gelden ook voor bedrijven die voor FSC-CoC-gecertificeerde organisaties optreden als uitbestedingspartners en onderaannemers, zie de onderstaande definitie van arbeiders. Activiteiten die zijn uitbesteed aan uitbestedingspartners en onderaannemers vallen onder de scope van het CoC-certificaat van de organisatie. Zij worden opgenomen in de evaluatie door certificeerders, zie de relevante clausules uit de Chain of Custody standaard (FSC-STD-40-004) hieronder:

Bijvoorbeeld, een organisatie die alleen een activiteit uitbesteedt die zij normaal zelf zou hebben uitgevoerd dient alsnog de fundamentele arbeidsvoorwaarden na te leven zolang het wettig eigenaarschap bij de organisatie ligt. Alle entiteiten die betrokken zijn bij de productie of verwerking van FSC-producten of materialen (intern of uitbesteed) vallen binnen de scope van het certificaat.

Arbeiders : Alle tewerkgestelde personen, hieronder vallen ook overheidspersoneel en ‘zelfstandigen’. Dit zijn onder andere deeltijdwerknemers en seizoenarbeiders van alle rangen en categorieën, waaronder begrepen handarbeiders, administratiepersoneel, toezichthouders, leidinggevenden, werknemers op contractbasis, zelfstandige aan-nemers en onderaannemers (Bron: ILO-Conventie 155 inzake beroepsveiligheid en ge-zondheid, 1981).

13.2    Activiteiten die onderhevig zijn aan uitbestedingsovereenkomsten zijn die activiteiten die vallen binnen de scope van het CoC-certificaat van de organisatie, zoals aankoop, verwerking, opslag, labeling en facturering van producten.

13.4    De organisatie dient een uitbestedingsovereenkomst op te stellen met elke niet-FSC-gecertificeerde aannemer, waarin minimaal wordt opgenomen dat de aannemer:
    a) zich zal houden aan alle toepasselijke certificeringseisen en de procedures van de organisatie met betrekking tot de uitbestede activiteit;….

Aannemer: Individu, bedrijf of andere juridische entiteit die door een organisatie wordt ingehuurd voor activiteiten onder de scope van een FSC-CoC-certificaat.

Scope: De productgroepen, locaties en activiteiten van de organisatie die zijn opgenomen in de evaluatie door een FSC-geaccrediteerde certificeerder, samen met de certificeringsstandaard(en) volgens welke de organisatie is geauditeerd.
 

Ja, de voorwaarden gelden voor alle Chain of Custody certificaathouders. Echter, welke voorwaarden moeten worden toegepast op welke locatie hangt af van de complexiteit van de organisatie (bijv. de voorwaarden om na te leven zullen voor een handelaar aanzienlijk minder zijn dan voor een pulpfabriek).

Ja, de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden zijn gebaseerd op ILO’s Verklaring Inzake de Fundamentele Principes en Rechten op het Werk, en Controlled Wood categorie 2 van elke FSC risicobeoordeling (CNRA of NRA) en verlengde bedrijfsrisicobeoordeling (ECRA) omvat ILO’s Fundamentele Principes en Rechten op het Werk. Bij elke risicobeoordeling wordt beoordeeld of ILO’s Fundamentele Principes en Rechten op het Werk worden geschonden op het gebied dat onder de risicobeoordeling valt. De inhoud van deze eisen is hetzelfde.

Echter, het is verschillend hoe ILO’s Fundamentele Principes en Rechten op het Werk worden beoordeeld. De fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden betreffen de verificatie van praktijken op de locatie van de organisatie. De risicobeoordelingsinhoud betreft het beoordelen van risico’s in een leveringsgebied, dat buiten de faciliteit van de organisatie kan liggen en niet op verificatie gebaseerd is. FSC-STD-40-005 kijkt naar het risico van materiaal dat geoogst wordt in gebieden waar maatschappelijke rechten en mensenrechten worden bedreigd. In dit geval is het uitgebreider en dekt het het hele gebied van winning/levering (het beoordeelt het risico, niet of het wel of niet is gebeurd). FSC-STD-40-004 daarentegen kijkt naar de implementatie van de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden in het operationele gebied van de organisatie. FSC-STD-40-004 is beperkt tot de operationele locaties en spreekt over daadwerkelijke naleving van de eisen, terwijl FSC-STD-40-005 ingaat op het grotere leveringsgebied en het risico op niet naleven van de voorwaarden. 
 

Nee, de fundamentele arbeidsvoorwaarden gelden niet voor leveranciers van Controlled Wood of teruggewonnen materialen. Leveranciers van Controlled Wood hoeven alleen te voldoen aan de voorwaarden van het Due Diligence systeem (DDS). De CoC-gecertificeerde organisatie is verplicht te voldoen aan de fundamentele arbeidsvoorwaarden en te verifiëren of hun leveranciers voldoen aan de DDS-voorwaarden overeenkomstig FSC-STD-40-005 en het leveranciers-auditprogramma uit te voeren voor hun leveranciers van teruggewonnen materialen overeenkomstig FSC-STD-40-007.

Moeten de arbeiders van de fietsproductielijn dan vallen onder de fundamentele arbeidsvoorwaarden?

Nee. De fundamentele arbeidsvoorwaarden zijn onderdeel van de CoC-standaard. Als zodanig gelden zij voor alle secties die vallen onder de scope van het certificaat en de scope van de standaard. In dit geval, als de fietsproductielijn niet binnen de scope van het certificaat valt, valt deze niet onder de voorwaarden.

Wij moeten echter ook de voorwaarden van het FSC-beleid voor samenwerking (PfA) in gedachten houden: 

“FSC biedt alleen ruimte aan samenwerking met organisaties die niet direct of indirect betrokken zijn bij de volgende onacceptabele activiteiten: …f. schending van een van de ILO-Kernconventies.”
 

Kan de certificeerder het overtreden van de regels bekendmaken aan de organisatie wegens gebrek aan informatie? Geldt de AVG  voor informatie verzameld met betrekking tot de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden? Met welke behoeften moet in dit opzicht rekening worden gehouden?

De Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) geeft individuen meer controle over hoe hun gegevens worden verzameld, gebruikt en beschermd binnen de EU. De AVG geldt voor alle organisaties die goederen of diensten aanbieden op de EU-markt, zelfs als ze buiten de EU gevestigd zijn. FSC en de fundamentele arbeidsvoorwaarden vragen of vereisen geen specifieke en persoonlijke gegevens die vallen binnen de scope van de AVG. Certificeerders besluiten welke informatie vereist is om conformiteit aan de fundamentele arbeidsvoorwaarden te verifiëren en ervoor te zorgen dat de eisen van de AVG worden nageleefd, indien van toepassing. Bovendien kunnen organisaties beslissen welk bewijs zij kunnen leveren binnen de zelfevaluatie om conformiteit aan te tonen: werknemersgegevens kunnen gegroepeerd en geanonimiseerd worden waardoor individuele arbeiders en hun persoonlijke gegevens niet langer te identificeren zijn.

Informatie die aangeleverd wordt tijdens een audit is ook gebonden aan vertrouwelijkheidsovereenkomsten. Bovendien zijn alleen beperkte delen van die informatie publiek beschikbaar (d.w.z. FSC-database). Publiek beschikbare informatie is niet individu-specifiek, identificeerbaar of bedrijfsgevoelig.
 

Ja, de informatie die tijdens een audit wordt aangeleverd is ook gebonden door vertrouwelijkheidsovereenkomsten. Bovendien zijn slechts beperkte delen van die informatie openbaar beschikbaar zoals certificaatstatus en gegevens in de FSC database die niet bedrijfsgevoelig zijn. 

Nee, als zij niet onderworpen zijn aan uitbestedingsovereenkomsten noch verbonden zijn met activiteiten die gelinkt zijn aan FSC-gecertificeerde producten, vallen deze organisaties niet binnen de scope.

(bijv. mensen die snoep verkopen in de kantine, kantoormensen (geen fabrieks- of machinearbeiders), restaurant-/kantinepersoneel, faciliteitenpersoneel)

Ja, de fundamentele arbeidsvoorwaarden gelden voor alle tewerkgestelde personen binnen de werkzaamheden van de organisatie onder de scope van de CoC-certificering (bijv. activiteiten, locaties, groepsleden, producttypes, onderaannemers…), dit omvat alle arbeiders die voldoen aan de definitie in FSC-STD-40-004:

Arbeiders: Alle tewerkgestelde personen, waaronder overheidspersoneel en ‘zelfstandigen’. Dit zijn onder andere deeltijdwerknemers en seizoenarbeiders van alle rangen en categorieën, waaronder begrepen handarbeiders, administratiepersoneel, toezichthouders, leidinggevenden, werknemers op contractbasis, zelfstandige aannemers en onderaannemers (Bron: ILO-Conventie 155 inzake beroepsveiligheid en gezondheid, 1981).
 

Indien de nationale wetgeving de inhoud van alle fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden dekt of als uw land de ILO-conventies heeft goedgekeurd, dient u nog steeds naleving van de voorwaarden aan te tonen. In de zelfbeoordeling dienen organisaties eerst te noemen welke wetten bepalend zijn voor deze voorwaarden en hoe die geïmplementeerd worden, en wat het bewijs van naleving is. Indien u al gebonden bent aan nationale wetten, kan het naleven van nationale wetten gebruikt worden om naleving van de voorwaarden aan te tonen. 

Wat kunnen wij doen als wij niet bekend zijn met de betreffende wet?

Indien wettelijke verplichtingen van invloed zijn op uw vermogen om een bepaald artikel na te leven, dient u het volgende te doen:

a)    Specificeer de relevante wettelijke verplichtingen en hoe die naleving verhinderen (lokale wetten vereisen mogelijk geen naleving, maar als certificaathouder zult u moeten aantonen hoe zij actief naleving van de fundamentele arbeidsvoorwaarden verhinderen).
b)    Specificeer andere mechanismen om naleving van de fundamentele arbeidsvoorwaarden aan te tonen.
c)    Informeer uw certificeerder met betrekking tot de specifieke problemen. Als het daadwerkelijk problematisch is, dan kan de certificeerder in gesprek gaan met FSC voor mogelijke oplossingen.

U kunt ervoor kiezen om de wet te citeren of ernaar te verwijzen. Wij verwachten dat u bekend bent met de arbeidswetten in het land waarin u actief bent. Echter, indien u onbekend bent met de betreffende wetten kunt u contact opnemen met uw ministerie van Arbeid of een overheidsdienst, arbeidersorganisaties, en vakbonden, het nationaal kantoor van FSC of de certificeerder om de nationale wetten te leren kennen die mogelijk van invloed zijn op naleving van de fundamentele arbeidsvoorwaarden.
 

Gevangenisarbeid kan indicatief zijn voor gedwongen arbeid maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Het hangt af van de landen en specifieke situaties. Bijvoorbeeld, in sommige landen is gevangenisarbeid misschien vrijwillig, gevangenen worden mogelijk betaald en hebben de keuze om af te zien van het werken. In dit geval is het geen dwangarbeid. In andere situaties is gevangenisarbeid misschien onbetaald en verplicht – dit wordt als onaanvaardbaar beschouwd onder de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden.

Het hangt ervan af wat de wetten van het land toelaten. Sommige landen bieden mogelijk de ruimte om de 8-uurgrens voor een bepaalde periode te overschrijden als het totale aantal uren per week/maand wordt aangehouden en er voldoende tijd is voor rust.

Het hangt ervan af of de werknemers toegang hebben tot het paspoort wanneer dat nodig is en wanneer zij dat willen. Het hangt er ook van af of zij hiermee hebben ingestemd, d.w.z. is het baanaanbod of de tewerkstelling afhankelijk van die ‘instemming’?

Ook als er geen arbeidscontracten aanwezig zijn en als alles op een traditionele manier gaat die niet gedocumenteerd is, zelfs dan dient conformiteit te worden aangetoond. Dit kan betekenen dat de auditeur interviews afneemt, documenten inziet die betaling van salarissen aan arbeiders aantonen, etc.

Ja, zolang de tarieven wettelijk geregeld zijn en arbeiders geen tarieven of aanbetalingen betalen om toegang te hebben tot tewerkstelling in de organisatie. Sommige landen verbieden wervingstarieven voor arbeiders om frauduleuze praktijken door arbeidswervers, misbruik van arbeiders, schuldarbeid, enz. te voorkomen.

De ‘Right-to-Work’ wetgeving in de VS maakt het illegaal om een ‘union security’ clausule op te nemen in een collectieve arbeidsovereenkomst. Een ‘union security’ clausule vereist dat alle werknemers die onder een collectieve onderhandelingsovereenkomst vallen lid worden van de vakbond en vakbondscontributie betalen als voorwaarde voor verlenging van de arbeidsrelatie. Een vakbond met een geldige ‘union security’ clausule in het contract kan eisen dat een werkgever de arbeidsrelatie van een individu beëindigt die geen lid wordt van de vakbond.

De ‘Right-to-Work’ wetgeving staat niet toe dat vakbonden werknemers dwingen om vakbondscontributie te betalen. De ‘Right-to-Work’ wetgeving bevordert de basisprincipes van vrijheid van vereniging omdat arbeiders er zelf voor kunnen kiezen lid te worden van een vakbond als zij dat wensen, of zij kunnen ervoor kiezen geen lid te worden van de vakbond.

Het andere model (bekend als ‘non-right-to-work’) stelt lidmaatschap als voorwaarde voor het aangaan van een arbeidsrelatie en is in strijd met de basisprincipes van vrijheid van vereniging omdat een werknemer hierdoor gedwongen wordt vakbondslid te worden en te blijven, zelfs als hij/zij dat niet wenst.  
 

Arbeiders mogen zelf kiezen of zij zich aansluiten bij een vakbond of er een oprichten, of dat zij een arbeidersvertegenwoordigersgroep of -commissie oprichten, maar zij zijn geenszins verplicht dat te doen.

Arbeiders moeten in staat te zijn zelf te kiezen bij welke arbeidersorganisaties zij zich aansluiten of welke zij oprichten. In landen waar het niet mogelijk is vrije en onafhankelijke vakbonden te stichten omdat de wet dit verbiedt, moet de organisatie alternatieve opties toe staan voor arbeiders om vrijelijk alternatieve mechanismes te ontwikkelen terwijl de wet gerespecteerd wordt.

Als de organisatie geen steunverzoeken toestaat op het bedrijfsterrein, heeft dat geen invloed op haar certificering als de weigering legaal is.

In de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden staat:
7.5.3 De organisatie respecteert de rechten van arbeiders om zich in te laten met legale activiteiten met betrekking tot het vormen van, zich aansluiten bij of helpen van een arbeidersorganisatie, of om zich daarvan te onthouden, en zij zal arbeiders niet discrimineren of straffen vanwege de uitoefening van deze rechten.
7.5.4 De organisatie onderhandelt met wettig opgerichte arbeidersorganisaties en/of naar behoren gekozen vertegenwoordigers, te goeder trouw en met de beste inspanningen om tot een collectieve overeenkomst te komen.

Er is geen voorwaarde om enige vorm van steunverzoeken op bedrijfsterreinen goed te keuren, zolang de organisatie de rechten van haar arbeiders respecteert om bezig te zijn me met legale activiteiten met betrekking tot het vormen van, zich aansluiten bij of helpen van een arbeidersorganisatie, of om zich daarvan te onthouden, en degenen die dat doen niet discrimineert. Als de organisatie zich aan deze voorwaarde houdt, is er geen sprake van non-conformiteit. Alles buiten dit valt onder de juridische eisen in het land/ de regio.

Wat betreft de weigering van een organisatie om te overwegen samen te werken met een vakbond, het hangt ervan af

• of de arbeidersorganisatie of vakbond legaal opgericht is en
• wat ‘samenwerken met een vakbond’ betekent. De voorwaarde voor organisaties is dat zij ‘te goeder trouw en met de beste inspanningen’ onderhandelen om tot een collectieve overeenkomst te komen. Dat verwijst niet naar andere activiteiten met betrekking tot ‘samenwerken’ met vakbonden, die mogelijk vallen onder andere juridische bepalingen of eisen in het land.
   

Is dit voldoende om vrijheid van aansluiting aan te tonen?

Deze brieven kunnen worden gebruikt als onderdeel van het bewijs om aan te tonen dat de vrijheid van vereniging wordt nageleefd.
 

Vakbondsfunctionarissen of vertegenwoordigers hoeven niet actief betrokken te zijn bij het FSC-systeem van het bedrijf als het gaat om voorwaarden betreffende de vrijheid van vereniging. Maar het bedrijf kan ervoor kiezen om hen erbij te betrekken als onderdeel van de implementatie van de fundamentele arbeidsvoorwaarden.

Interviews en locatie-observaties maken deel uit van surveillance-audits voor auditeurs om te verifiëren of de organisatie zich conformeert aan de fundamentele arbeidsvoorwaarden. Het detailniveau in de zelfevaluatie kan helpen bij het vaststellen van het niveau en de intensiteit van de interviews. FSC specificeert niet hoe de voorwaarden geëvalueerd moeten worden. FSC-STD-20-011 staat certificeerders toe te bedenken hoe zij willen evalueren in hoeverre de organisatie zich houdt aan de fundamentele arbeidsvoorwaarden, op basis van de zelfevaluatie. Dit kan een of meer van de volgende zaken omvatten:

• Locatiebezoeken
• Interviews
• Openbare rapporten
• Inzien van documenten
• Interviews met vakbondsvertegenwoordigers
• Nieuws, blogs, websites, verslagen op sociale media, enz.
   

De normatieve documenten specificeren geen minimale tijd die vereist is voor de audit. Het evalueren van al deze voorwaarden zal tijd kosten. Echter, de organisaties zijn verplicht voorafgaand aan de audit de zelfevaluatie te ontwikkelen en in te leveren bij hun auditeur. Deze zelfevaluatie moet aan tonen dat de organisatie zich conformeert aan de voorwaarden, en aanvullend bewijs bevatten. Deze voorwaarde is in de standaard ingebouwd om de totale audit-tijd te beperken. In veel gevallen zijn bestaande documenten, zoals gespecificeerd in de zelfevaluatie, wellicht genoeg. 

Dit bewijs zal bestaan uit een combinatie van locatie-observaties, interviews met personeel over arbeidersvertegenwoordigers, en documenten en verslagen afhankelijk van de voorwaarde zoals beleidsstukken en procedures (bijv. beleidsstukken en wervingsprocedures als het gaat om gelijke kansen).

(bijv.  Berufsgenossenschaft of Gewerbeaufsichtsamt in Duitsland).

Als alle fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden al binnen de nationale wet vallen, dient de organisatie nog steeds aan te tonen dat zij zich houdt aan de voorwaarden. Als er een audit of inspectie wordt uitgevoerd door een overheidsorganisatie of -instantie kan de organisatie het rapport dat zij geschreven hebben gebruiken als bewijs van conformiteit.
 

Hoe zit het echter als handelaars het FSC-materiaal niet fysiek in bezit nemen, en slechts een kantoor met een of twee werknemers hebben? Hoe verifieert de auditeur dan de naleving van de fundamentele arbeidsvoorwaarden?

Organisaties moeten, ongeacht de grootte en activiteiten, surveillance-audits ondergaan om naleving van de fundamentele arbeidsvoorwaarden te verifiëren. Audits bij kleinere organisaties zullen eenvoudiger zijn. Door de zelfevaluatie uit te voeren kunnen organisaties specificeren welke secties niet van toepassing zijn en waarom niet.

Nee, de nieuwe versie van de standaard is van kracht met ingang van 1 september, dus bedrijven kunnen niet voor die datum geauditeerd worden op grond van die standaard.

Wordt van auditeurs nu verwacht dat zij alle uitbestedingspartners op locatie bezoeken om te verifiëren of zij zich conformeren aan de fundamentele arbeidsvoorwaarden? Gaat FSC-STD-20-011 geüpdatet worden zodat er rekening wordt gehouden met de high risk of low risk aanduiding van uitbestedingspartners?

Van auditeurs wordt verwacht dat zij uitbestedingspartners of onderaannemers evalueren met betrekking tot hun naleving van de voorwaarden. Afhankelijk van de zelfevaluatie en de omvang van de activiteiten die de onderaannemer uitvoert, moeten de niet-FSC-gecertificeerde onderaannemers mogelijk geauditeerd worden om naleving te verifiëren. 
 

Een voorwaarde voor organisaties is dat hun onderaannemers gepaste zorgvuldigheid toepassen. Auditeurs kunnen ervoor kiezen om bewijsmateriaal van de onderaannemers als het gaat om hun naleving van de voorwaarden te beoordelen. Dit is afhankelijk van de specifieke situatie in het land, de organisatie en het detailniveau in de zelfevaluatie.

Hoe worden certificeerders geacht deze voorwaarden te auditeren? Hoe diep-gaand moet dat zijn?

De normatieve documenten specificeren niet hoe gedetailleerd auditeurs de dossiers of documenten geïdentificeerd door de organisatie moeten bekijken. Het is aan de certificeerder om een evaluatiesysteem te bedenken en implementeren. Bewijs geïdentificeerd in de zelfevaluatie door certificaathouders zal deels bepalend zijn voor de auditplanning. 
 

Het lijkt dan nogal problematisch voor een auditeur om te evalueren of bijv. een collega met dezelfde kwalificaties maar van het andere geslacht gelijk behandeld wordt. Als een bedrijfsverantwoordelijk persoon gevraagd wordt zulke informatie te verstrekken, zullen audits waarschijnlijk aanzienlijk meer tijd kosten voor grondig onderzoek of, met andere open vragen, mogelijk een aanzienlijk aantal CAR’s opleveren. Hoe moet een auditeur om  gaan met de situatie om de audit op een redelijk niveau te houden?

Dat is een van de doelen van de zelfevaluaties, zodat organisaties deze informatie van tevoren aanleveren, en de audit kan op basis daarvan gepland worden.
 

Deze moet gebaseerd te zijn op het land, de complexiteit van de organisatie en de activiteiten en de informatie die is aangeleverd in de zelfevaluatie. FSC schrijft geen steekproefintensiteit voor. 

Van auditeurs wordt niet specifiek gevraagd om het loonlijstsysteem te controleren maar dat is een optie, indien nodig, om de wettige leeftijd van arbeiders te controleren, etc. FSC definieert niet het vereiste documentaire bewijs, maar alleen de voorwaarden.

Hoe kunnen auditeurs objectief bewijs verkrijgen dat de daadwerkelijke situatie weerspiegelt, aangezien de meeste CoC-auditeurs niet opgeleid zijn om maatschappelijke audits uit te voeren?

De arbeidsrelatie is de juridische link tussen werkgevers en werknemers, die verwijst naar de rechten en plichten van werkgevers ten opzichte van hun arbeiders. Dit verwijst naar het bestaan van een arbeidsrelatie (het uitvoeren van werk en de beloning van de arbeider) waarin de tewerkstelling vrijwillig is en arbeiders ervoor kunnen kiezen hun arbeidsplaats zonder druk, dwang of dreiging te verlaten.

Voorbeelden van objectief bewijs dat kan worden ingezien door auditeurs zijn betalingsdossiers, geschillen- en klachtenprocedures en -dossiers of arbeidscontracten. Auditeurs kunnen steekproefsgewijs interviews houden met arbeiders en werkgevers van vertegenwoordigers, toezichthouders, enz. 
 

FSC heeft geen betekenisvolle schatting van hoe de voorwaarden van invloed zullen zijn op het auditproces, aangezien auditeerbare maatschappelijke voorwaarden nieuw zijn binnen het FSC-systeem. De nieuwe voorwaarden zullen meer tijd en expertise vergen, maar op dit moment is er verder geen inschatting mogelijk.

Er kunnen complexiteiten zijn in verschillende landen en gebieden, maar de meeste landen hebben landelijke wetten die discriminatie op basis van ras, geslacht, leeftijd en andere persoonlijke kenmerken verbieden. In sommige gevallen bieden nationale wetten mogelijk ruimte aan daden die in strijd zijn met de fundamentele FSC-voorwaarden of geven zij rechten aan de organisatie die mogelijk resulteren in gedrag dat ingaat tegen de principes van de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden. In dergelijke situaties wordt van de organisatie verwacht dat zij op gepaste wijze rekening houdt met de rechten en plichten die zijn vastgesteld in de nationale wetgeving, terwijl tegelijkertijd voldaan wordt aan de doelstellingen van de voorwaarden (d.w.z. dezelfde salarisschalen voor alle werknemers afhankelijk van positie en arbeidsduur bij de organisatie). Hoe die balans bereikt moet worden, wordt overgelaten aan de organisatie, die daarover beslist en daar uitleg van geeft in de zelfbeoordeling.

Of de zelfevaluatie het gewenste resultaat heeft bereikt van het beschrijven hoe zij de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden toepassen met bewijs.

Scope verwijst naar de certificaatscope (d.w.z. activiteiten zoals een handelaar of een verwerker) en schaal is de omvang van de activiteiten van de organisatie inclusief locaties en groepsleden.

Bijvoorbeeld, nationale wetten die vakbonden aan banden leggen of verbieden, nationale wetten met betrekking tot arbeidsleeftijd, nationale wetten over non-discriminatie, enz.

Dit kunnen vakbonden, zijn, ngo’s, internationale organisaties die zich richten op arbeidersrechten en andere arbeidersorganisaties, regeringsministeries / autoriteiten en brancheorganisaties. Certificeerders hoeven niet in contact te zijn met al deze organisaties, alleen indien vereist. Hieronder kan onder vallen: openbaar beschikbare informatie, nieuwsrapportages, websites, sociale media, ngo-rapporten, NRA/CNRA’s, Wereldbank indexen, evaluatierapporten van derden, etc.

Dit kan gebaseerd zijn op de resultaten van de voorgaande audit met betrekking tot de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden en de zelfevaluatie (d.w.z. aantal CAR’s en grote CAR’s). Dit is iets wat wordt vastgesteld door de certificeerders, gebaseerd op het risicoscenario voor het land, na audit-uitvoering en de resultaten van zelfevaluatie.

Deze voorwaarde verwijst naar situaties waarin extra auditeurs wellicht specifieke competenties hebben die vereist zijn om naleving van de fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden te beoordelen. Bijvoorbeeld, auditeurs die gespecialiseerd zijn in de binnenlandse complexiteit van arbeidsvraagstukken in de textielbranche.

Nee, op dit moment hebben en vereisen wij geen specifieke social compliance auditeurskwalificatie.

Nee.

Nee, op dit moment is de FSC-training bedoeld om informatie te verstrekken en richtlijnen te bieden, en is deze niet bedoeld als minimale kwalificatie. Als FSC in een later stadium een op kwalificaties gebaseerde training ontwikkelt, zal dat worden aangekondigd.

Auditeurs moeten een representatief aantal van de werknemers interviewen overeenkomstig artikel 2.6 in FSC-STD-20-011 (zie onder). De regels rondom de samenstelling van arbeiders (werknemers) organisaties verschillen van land tot land, met name als het gaat om degenen die beschouwd worden als gewone leden, alsook degenen die geacht worden de bevoegdheid te hebben om aan te nemen en te ontslaan. Arbeidersorganisaties zijn geneigd onderscheid te maken tussen degenen die de macht hebben om aan te nemen om te ontslaan en hen die dat niet hebben.
Werknemersvertegenwoordigers zijn personen die erkend worden onder nationale wetgeving of praktijk, zoals vakbondsvertegenwoordigers, namelijk vertegenwoordigers die aangewezen of gekozen zijn door vakbonden or door leden van zulke bonden; of gekozen vertegenwoordigers, namelijk vertegenwoordigers die vrij en onafhankelijk gekozen worden door de arbeiders in lijn met nationale wetten of regels of collectieve overeenkomsten en wiens functies geen activiteiten omvatten die erkend worden als het exclusieve recht van vakbonden in het betreffende land. 
Werkgeversvertegenwoordigers zijn aangewezen personen die bevoegd zijn om op te treden namens de werkgever of organisatie. Dit kunnen human resource managers zijn of activiteitenmanagers.

Arbeidersvertegenwoordigers kunnen een werkgever of directie ontmoeten in regelmatige vergaderingen, zoals:

• gezamenlijke overlegcommissies
• personeelsraden
• ondernemingsraden
• werkcommissies
• werkraden
• kantoorcommissies
• participatiegroepen
• gezamenlijke panels

2.6 De certificeerder moet elke operationele locatie evalueren binnen de scope van de evaluatie (inclusief een steekproef van deelnemende locaties of groeps- en multi-site-certificaten en niet-FSC-gecertificeerde leden in het geval van projectcertificaten) om directe, feitelijke waarnemingen te doen om te verifiëren of de organisatie zich conformeert aan alle geldende certificeringsvoorwaarden. De evaluatie moetbestaan uit:

b) interviews met een voldoende variëteit en aantal werknemers, hun vertegenwoordigers, inclusief arbeidersorganisaties, werkgeversvertegenwoordigers, en aannemers, op elke operationele locatie die geselecteerd is voor evaluatie om te verifiëren of de organisatie zich conformeert aan alle geldende certificeringsvoorwaarden. De interviewer dient ervoor te zorgen dat opmerkingen in vertrouwen gedaan kunnen worden;
 

Als er geen actieve vakbonden of arbeidersorganisaties zijn binnen de organisatie, kunnen certificeerders ter verificatie van de zelfevaluatie en de fundamentele arbeidsvoorwaarden contact opnemen met nationale lokale vakbonden, ngo’s en internationale organisaties die gericht zijn op de rechten van arbeiders, of andere arbeidersorganisaties, ministeries/autoriteiten en brancheverenigingen. Certificeerders hoeven geen contact op te nemen met al deze organisaties; alleen waar nodig.

De normatieve documenten beschrijven geen ‘best practices’ voor interviews, maar auditeurs moeten ervoor zorgen dat opmerkingen die gemaakt worden tijdens interviews in vertrouwen gemaakt kunnen worden, zoals beschreven in FSC-STD-20-011, artikel 2.6 b). Van auditeurs wordt verwacht dat zij de auditeurstraining hebben voltooid, waarin aandacht is voor de vereiste competenties en vaardigheden voor het afnemen van interviews.

2.6 b) interviews met een voldoende variëteit en aantal werknemers, hun vertegenwoordigers, inclusief arbeidersorganisaties, werkgeversvertegenwoordigers, en aannemers, op elke operationele locatie die geselecteerd is voor evaluatie om te verifiëren of de organisatie zich conformeert aan alle geldende certificeringsvoorwaarden. De interviewer moet ervoor te zorgen dat opmerkingen in vertrouwen gedaan kunnen worden;
 

De fundamentele arbeidsvoorwaarden hebben voor certificeerders geen invloed op het planningsproces om aangekondigde audits, onaangekondigde audits, of audits op korte termijn uit te voeren overeenkomstig FSC-STD-20-001.

Hoe dient dit geregeld/geauditeerd te worden om te naleving te controleren?

Er is een verschil tussen ‘home-based’ werk (d.w.z. werknemers die vanuit huis werken) en thuiswerk of thuiswerkers; deze termen worden vaak inaccuraat en verwisselbaar gebruikt. Thuiswerkers zijn arbeiders aan wie werk is uitbesteed of afhankelijke arbeiders die werken voor een werkgever, tussenpersoon of onderaannemer tegen een stukstarief. De fundamentele FSC-arbeidsvoorwaarden worden toegepast op alle ‘arbeiders’ die vallen binnen de definitie van FSC-STD-40-004. Dit omvat arbeiders die enig werk of al hun werk thuis uitvoeren maar dit sluit ‘thuiswerkers’ uit. 

Arbeiders: Alle tewerkgestelde personen, waaronder overheidspersoneel en ‘zelfstandigen’. Dit zijn onder meer deeltijdwerknemers en seizoenarbeiders van alle rangen en categorieën, waaronder begrepen handarbeiders, administratiepersoneel, toezichthouders, leidinggevenden, werknemers op contractbasis, zelfstandige aannemers en onderaannemers (Bron: ILO-Conventie 155 inzake beroepsveiligheid en gezondheid, 1981).