Die dynamiek kwam een paar weken geleden plots tot stilstand. En dat is omschakelen. We werken samen met veel organisaties en bedrijven, hier en in het buitenland, klein en groot, die allemaal de klappen proberen op te vangen van deze coronacrisis. Via deze weg wil ik iedereen een hart onder de riem steken en iedereen bedanken die ons en onze doelstelling blijft steunen.
Daarnaast de bewondering voor alle mensen die zich dag en nacht inzetten om deze crisis te bestrijden en de grote groep thuisblijvers die zich een nieuw ritme eigen heeft gemaakt. Iedereen levert in. Er is angst en verdriet. Maar we zien ook waartoe we in staat zijn. Meer saamhorigheid, flexibiliteit en veerkracht.
Nu al onze zekerheden op losse schroeven staan, is er de uitdaging om te zoeken naar een nieuw maatschappelijk evenwicht. Al vele jaren wordt er vanuit diverse hoeken gesproken over een systeemverandering waarbij economische groei niet langer de belangrijkste drijfveer achter onze samenleving is maar waarbij het welzijn van de aarde en alles wat er leeft op de eerste plaats komen.
Willen we de aarde leefbaar houden dan zullen we beter voor de natuur moeten zorgen. Deze pandemie doet ons beseffen hoe kostbaar het leven is en laat ons zien dat alles en iedereen met elkaar verbonden is. Steeds vaker zien we in wetenschappelijke publicaties de link tussen ontbossing en de uitbraak van ziektes als COVID-19. Het behoud en uitbreiding van bossen is geen luxe maar noodzaak. Voor ons allemaal.
Wij gaan onverminderd door met ons werk voor de bossen wereldwijd. Ook nu. Of is het juist nu?