De onderzoekers vergeleken daarbij de regels van de nationale boswetgeving met de voorwaarden die FSC stelt voor bosbeheer. Vooral in de meest waardevolle bossystemen (‘key habitats’) blijkt de meerwaarde van de FSC-voorschriften, dit geldt voor alle vier de landen. Voorbeelden van maatregelen waarin de FSC-standaard zich verder onderscheid van nationale wetgeving zijn het beperken van oogstwerkzaamheden gedurende het broedseizoen en het laten liggen van dood hout in het bos. Ook worden bomen uitgesloten van oogst die een belangrijke functie hebben als zaaddrager voor nieuwe groei.
In de tien principes die wereldwijd gelden voor FSC-gecertificeerd bos zijn er twee specifiek gericht op behoud van de soortenrijkdom. Principe zes richt zich in algemene zin op bescherming van ecosystemen, principe negen focust op het nemen van extra maatregelen in delen van het bos waar bijzondere natuurwaarden voorkomen.
Het grootste deel van de vier onderzochte landen is bedekt met bos, en ook het aandeel FSC-gecertificeerd bos ligt met name in Zweden (45%), Estland (35%) en Litouwen (35%) zeer hoog.